تشییع تاریخی در لبنان

خیلی از رفقای من قصد داشتند برای این تشییعِ تاریخی به لبنان بروند. عده‌ای رفتند، اما اکثریت نتوانستند. با کارشکنیِ دولتِ خائن و وصله‌پینه‌ایِ لبنان، بسیاری از پروازها لغو شد و حتی پروازهای عراقی که ایرانی‌ها در آن نشسته بودند مجوزِ پرواز نگرفت.

اما ایرانیانی که در تشییع حاضر شدند هم، اکثراً با قالیباف همراه بودند: همان که به‌عنوان نماینده‌ی ویژه‌ی رهبری و رئیس هیئت عالی ایران، تا جایی که راه داشت، مشتاقان ایرانی را با کاروانِ رسمیِ ایران همراه کرد که ثابت کند چه کسی واقعاً مهره‌ی نظام و یارِ مقاومت است.

این خیانت دولتِ وابسته‌ی لبنان ثابت کرد اگر مرزها از هم دور اند اما مقاومتِ واقعی، نه در کاخ‌های بیروت و سرزمین‌های خاکی، که در دلِ مردمی‌ست که از تهران تا ضاحیه، برای سیدالشهدای مقاومت جان می‌دهند. حاج‌باقر هم، مثل همیشه، نه با شعار و حرف و باید بشودهای همیشگی و تکراری، که در عمل، پشتوانه‌ی این مردم شد و اجازه نداد مشتاقانِ حاج رضوان، غریبانه پشتِ مرزها بمانند.

 

نوید خوشنام